حزب الله و ایران چگونه از استراتژی فرسایش برای تضعیف بلندمدت اسرائیل و استفاده می‌کنند؟

حزب‌الله و ایران به‌طور عمده از یک استراتژی فرسایش (Attrition Strategy) استفاده می‌کنند که ماهیت آن بیشتر استراتژیک است تا تاکتیکی، و هدف آن تضعیف درازمدت اسرائیل و ایالات متحده از طریق فرسایش منابع، خستگی پرسنل و آسیب اقتصادی است.

استراتژی ایران برای فرسایش اسرائیل و آمریکا:

1. حالت آماده‌باش دائمی (Perpetual State of Readiness):
   • صرفاً قرار دادن اسرائیل و ایالات متحده در «حالت دائمی آماده‌باش» برای یک حمله احتمالی، که لزوماً هیچ‌وقت رخ نمی‌دهد، دشمنان را فرسوده می‌کند.
   • هدف ایران این است که هر روز اسرائیل با این فکر از خواب بیدار شود که شاید امروز روز حمله‌ قاطع باشد.
   • این حالت آماده‌باش مداوم منابع را مصرف می‌کند و اسرائیل و ایالات متحده را خسته می‌کند. به عنوان مثال، ناوهای هواپیمابر آمریکایی در منطقه برای حفظ سطح بالای کارایی، با کمبود نیروی انسانی مواجه هستند و پرسنل استراحت کافی ندارند و در حال خسته شدن هستند.
   • ایران با عدم حمله در یک روز، باعث می‌شود که روز بعد اسرائیل و ایالات متحده پول و منابع بیشتری از دست بدهند و خسته‌تر شوند؛ در نتیجه، ایران بدون انجام هیچ کاری در حال پیروزی است .
   • این استراتژی باعث می‌شود که آن‌ها نتوانند بر مسائل دیگر تمرکز کنند و صرفاً بر تهدید حمله‌ قریب‌الوقوع تمرکز نمایند.
2. فرسایش مالی و اقتصادی اسرائیل و غرب:
   • ایران و «محور مقاومت» به موازات آماده‌باش نظامی، از جبهه‌های دیگر فشار وارد می‌کنند تا اقتصاد اسرائیل و غرب را فلج کنند.
   • محاصره بنادر جنوبی اسرائیل و اخلال در کانال سوئز: حوثی‌ها (که بخشی از محور مقاومت هستند) با موفقیت بنادر جنوبی اسرائیل را محاصره کرده و ترافیک کانال سوئز را مختل نموده‌اند.
   • هزینه‌های هنگفت: انحراف کشتی‌ها به سمت اطراف آفریقا روزانه میلیون‌ها دلار هزینه دارد، که برای اقتصاد اسرائیل و اقتصاد غرب ویرانگر است.
   • این شرایط نشان می‌دهد که ایران در حال ورشکست کردن اسرائیل (Bankrupting Israel) و خسته کردن اسرائیل و ایالات متحده است، بدون اینکه نیازی به یک حمله بزرگ و مستقیم داشته باشد.
3. تأمین مجدد حماس و پشتیبانی از حزب‌الله:
   • در همین حال که آمریکا و اسرائیل در حالت آماده‌باش قرار دارند، ایران به تأمین مجدد حماس (احتمالاً از طریق مصر و تونل‌ها) ادامه می‌دهد.
   • حزب‌الله نیز به مبارزه مؤثر خود ادامه می‌دهد و سلاح‌های جدیدی را که از ایران می‌رسد، به کار می‌گیرد.

پیامدهای این استراتژی بر پویایی قدرت جهانی:

• کاهش تمرکز بر اهداف دیگر: خستگی و مصرف منابع ایالات متحده در منطقه باعث می‌شود که نتواند بر دیگر مسائل تمرکز کند.
• حمایت از چندقطبی‌گرایی: ایران، به‌عنوان عضو بریکس، خواستار موفقیت اجلاس این گروه است. بریکس به دنبال ایجاد «آنچه در واقع یک نظم نوین جهانی است» حول مفهوم چندقطبی است، که در مقابل تک‌قطبی آمریکایی قرار می‌گیرد.
• مخرب بودن درگیری عمومی: هرگونه درگیری عمومی بزرگ (مانند درگیری بین اسرائیل و ایران یا اسرائیل و حزب‌الله) می‌تواند برای کشورهایی که برای ساختار جدید جهانی در کازان همکاری می‌کنند، مخرب باشد. بنابراین، ایران با حفظ تنش بدون درگیری مستقیم، اهداف بلندمدت استراتژیک و ژئوپلیتیکی خود را نیز پیش می‌برد.

به‌طور خلاصه، استراتژی فرسایش ایران و حزب‌الله مانند یک شکنجه‌گر قطره‌ای آب است؛ به جای یک ضربه مهلک ناگهانی، این استراتژی بر فرسایش مداوم و تدریجی منابع، انرژی و روحیه دشمن تمرکز دارد تا به صورت بلندمدت و بدون متحمل شدن تلفات در یک نبرد بزرگ مستقیم، آن‌ها را تضعیف کند.

با توجه به فرسودگی اسرائیل، پیامدهای احتمالی حمله زمینی به خاک لبنان چیست؟

با توجه به فرسودگی نظامی کنونی اسرائیل ناشی از درگیری طولانی‌مدت در غزه، پیامدهای احتمالی هرگونه حمله زمینی به خاک لبنان بسیار وخیم و عملاً شکست‌آمیز خواهد بود، تا حدی که این مأموریت «غیرممکن» تلقی می‌شود.

در واقع، این احتمال وجود دارد که نتانیاهو در خصوص حمله زمینی به لبنان جدی نباشد و این صرفاً یک «ژست‌گیری» برای آرام کردن ائتلاف راست‌گرای حاکم، انحراف توجه صدها هزار اسرائیلی معترض، و حفظ خود در کانون قدرت باشد.

ارتش اسرائیل در گذشته به صراحت با تهدیدات نتانیاهو مبنی بر حمله به لبنان مخالفت کرده و هشدار داده است: «ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم، منابع لازم را نداریم، این نبردی است که ما خواهیم باخت».

در صورت وقوع حمله زمینی اسرائیل به لبنان، پیامدهای احتمالی بر اساس منابع موجود عبارتند از:

۱. شکست خودی و فرسودگی نظامی اسرائیل

ارتش اسرائیل به دلیل تعهد ۳۰۰,۰۰۰ نیرو به غزه برای مدت یک سال، به نقطه‌ای رسیده است که از نظر لجستیکی ناپایدار بوده و از لحاظ عاطفی، اخلاقی و جسمی کاملاً خسته و فرسوده است.

• ناتوانی در دستیابی به پیروزی: اسرائیل شرایطی را ایجاد کرده است که در صورت آغاز نبرد با حزب‌الله، نمی‌تواند به پیروزی دست یابد؛ به عبارت دیگر، اسرائیل خود را شکست داده است.
• ناتوانی در دفاع از شمال: اسرائیل اکنون قادر به انجام مأموریت اصلی خود، یعنی دفاع از خود در برابر حزب‌الله و ایران نیست، زیرا توان نظامی آن در غزه تضعیف شده است. اسرائیل نخواهد توانست موشک‌های حزب‌الله را نابود کند، نیروهای آن را از بین ببرد، یا حزب‌الله را به شمال رودخانه لیطانی عقب براند.

۲. واکنش شدید و ویرانگر حزب‌الله

حزب‌الله برای این درگیری آماده است و به صراحت اعلام کرده است که در صورت ورود اسرائیل، اقدام متقابل قاطع خواهد داشت:

• درهم شکستن نیروهای اسرائیل: حزب‌الله نیروهای اسرائیلی را درهم خواهد شکست.
• آتش گشودن جهنمی: حزب‌الله «جهنم» را رها خواهد کرد. این حملات بسیار دقیق، هدفمند و ویرانگر خواهند بود.
• انتقال جنگ به خاک اسرائیل: حزب‌الله حمله متقابلی را آغاز خواهد کرد و جنگ در شمال اسرائیل و نه جنوب لبنان رخ خواهد داد.
• تهاجم زمینی به اسرائیل: حزب‌الله نیروهای زمینی (شاید ۱۰,۰۰۰ تا ۲۰,۰۰۰ نفر) را به اسرائیل اعزام خواهد کرد تا شهرها و روستاهای اسرائیلی را در شمال تصرف کنند و تا جایی که ممکن است به عمق اسرائیل نفوذ کنند.

۳. نبرد شهری و نابودی شهرهای اسرائیل

در صورتی که نیروهای حزب‌الله به شهرهای شمالی اسرائیل نفوذ کنند، اسرائیل مجبور خواهد شد در برابر نیروهای حزب‌الله که در مناطق شهری سنگر گرفته‌اند، به نبرد شهری بپردازد.

• نابودی مناطق خودی: در نتیجه این درگیری‌های شهری، اسرائیل مجبور خواهد شد شهرهای خود را نابود کند تا با نیروهای مستقر شده حزب‌الله درگیر شود، برخلاف هدف اولیه که نابودی شهرهای لبنان بود.

در مجموع، با توجه به اینکه ارتش اسرائیل از نظر لجستیکی و جسمی تحلیل رفته و در حال حاضر قادر به دستیابی به پارامترهای پیروزی در برابر حزب‌الله نیست، یک حمله زمینی به لبنان «مأموریتی غیرممکن» تلقی می‌شود که عواقب آن احتمالاً به ویرانی شهرهای خود اسرائیل و افزایش فشار بر نتانیاهو برای خروج از قدرت خواهد انجامید.