برچسب: عملیات پرچم دروغین

عملیات پرچم دروغین

عملیات پرچم دروغین، اقدامی سیاسی، نظامی یا اطلاعاتی است که با هدف پنهان کردن منبع واقعی مسئولیت و انداختن تقصیر به گردن شخص ثالثی که در آن نقشی ندارد، انجام می‌شود. هدف اصلی اغلب ایجاد بهانه‌ای برای جنگ، توجیه سرکوب داخلی یا تضعیف مخالفان سیاسی با ایجاد ظاهری از تجاوز از سوی گروه هدف است.

جنبه‌های کلیدی
ریشه این اصطلاح: این اصطلاح در قرن شانزدهم در جنگ دریایی سرچشمه گرفت، جایی که دزدان دریایی و دزدان دریایی خصوصی، پرچم یک کشور بی‌طرف یا دشمن را به اهتزاز در می‌آوردند تا کشتی‌های دیگر را فریب دهند و قبل از حمله به آنها اجازه نزدیک شدن بدهند. طبق قوانین بین‌المللی دریانوردی، این تاکتیک قابل قبول تلقی می‌شد، مشروط بر اینکه پرچم واقعی قبل از شروع حمله نمایش داده شود.

کاربرد مدرن: امروزه، این مفهوم فراتر از درگیری نظامی گسترش می‌یابد و شامل حملات سایبری، مبارزات سیاسی و جاسوسی می‌شود. در جاسوسی، می‌تواند به مأمورانی اطلاق شود که خود را به عنوان نمایندگان آرمانی که هدف با آن همدل است، معرفی می‌کنند تا آنها را به خدمت بگیرند.

هدف: هدف، دستکاری افکار عمومی یا ارائه بهانه‌ای برای جنگ است. اثربخشی چنین عملیاتی به مخفی نگه داشتن هویت واقعی مرتکب تا حد امکان بستگی دارد.

وضعیت قانونی: در جنگ زمینی، استفاده از لباس یا پرچم دشمن عموماً برای فریب مجاز است، اما جنگیدن یا گشودن آتش در حالی که هنوز استتار شده است، جنایت جنگی محسوب می‌شود. سوءاستفاده از نمادهای محافظت‌شده مانند صلیب سرخ، خیانت محسوب می‌شود و طبق کنوانسیون‌های ژنو، جنایت جنگی است.

نمونه‌های تاریخی
حادثه گلیویتز (1939): عوامل نازی، که خود را به شکل سربازان لهستانی درآورده بودند، حمله‌ای را به یک پایگاه رادیویی آلمان در نزدیکی مرز لهستان ترتیب دادند. آدولف هیتلر از این به عنوان بهانه‌ای برای حمله به لهستان استفاده کرد و جنگ جهانی دوم را در اروپا آغاز کرد.

حادثه ماینیلا (1939): اتحاد جماهیر شوروی روستای خود را در نزدیکی مرز فنلاند بمباران کرد و فنلاند را مقصر دانست و از این حادثه برای توجیه حمله خود و آغاز جنگ زمستانی استفاده کرد. عملیات نورث‌وودز (۱۹۶۲): این پیشنهاد اجرا نشده وزارت دفاع ایالات متحده شامل طرح‌هایی برای انجام حملات تروریستی ساختگی در شهرهای آمریکا و اهداف نظامی ایالات متحده بود که در آن کوبا مقصر دانسته می‌شد تا بهانه‌ای برای حمله و سرنگونی دولت فیدل کاسترو فراهم شود. این طرح توسط رئیس جمهور جان اف کندی رد شد.

عملیات تی‌پی‌آژاکس (۱۹۵۳): در جریان کودتای هماهنگ‌شده توسط ایالات متحده و بریتانیا در ایران، مأموران سیا که خود را کمونیست جا زده بودند، بمب‌گذاری‌هایی را علیه مساجد و چهره‌های عمومی انجام دادند تا حمایت از نخست‌وزیر محمد مصدق را تضعیف کنند.

حادثه خلیج تونکین (۱۹۶۴): در حالی که یک درگیری دریایی اولیه رخ داد، شواهد نشان می‌دهد که حمله دوم گزارش‌شده به ناوشکن‌های آمریکایی توسط نیروهای ویتنام شمالی هرگز اتفاق نیفتاد. این حادثه به عنوان یک حمله بی‌دلیل به کنگره ایالات متحده ارائه شد و منجر به قطعنامه خلیج تونکین شد که به طور قابل توجهی دخالت ایالات متحده در جنگ ویتنام را افزایش داد.