برچسب: دکترین تهاجمی

دکترین تهاجمی

حمله پیشگیرانه یک اقدام نظامی است که در پاسخ به تهدید آشکار و قریب الوقوع حمله از سوی دشمن انجام می شود تا از حمله اولیه آن دشمن جلوگیری شود. دکترین تهاجمی

هدف، خنثی کردن تهدید و به دست گرفتن ابتکار عمل، اغلب قبل از انجام هرگونه اقدام نظامی توسط حریف است.

در حالی که در برخی قوانین بین المللی به عنوان یک اقدام دفاع از خود قابل قبول تلقی می شود، حملات پیشگیرانه از جنگ پیشگیرانه متمایز است، که حمله ای علیه تهدیدی آینده و غیر قریب الوقوع است و نقض قوانین بین المللی است.
ویژگی های کلیدی
تهدید قریب الوقوع: حمله پیشگیرانه با درک یک حمله فوری و اجتناب ناپذیر از طرف دشمن ایجاد می شود.
هدف: هدف اصلی جلوگیری یا خنثی کردن یک حمله قریب الوقوع، محدود کردن آسیب و محروم کردن دشمن از فرصت حمله است.
زمان: حمله قبل از اینکه دشمن یک حرکت نظامی انجام دهد رخ می دهد.
جایگاه حقوقی: به طور کلی نوعی دفاع از خود در نظر گرفته می شود و بر خلاف جنگ پیشگیرانه، تحت قوانین بین المللی از حمایت قانونی برخوردار است.
پیشگیرانه در مقابل پیشگیرانه
حمله پیشگیرانه: حمله ای در پاسخ مستقیم به خطر آشکار و فعلی یک حمله قریب الوقوع.
جنگ پیشگیرانه: اقدام نظامی علیه تهدیدی در آینده و نامشخص، با هدف از بین بردن پتانسیل یک کشور برای حمله در آینده. این نقض قوانین بین المللی است.
نمونه ها
حمله اسرائیل به رآکتور هسته ای عراق: اغلب به عنوان نمونه ای از حمله پیشگیرانه برای جلوگیری از توانایی تسلیحات هسته ای در آینده ذکر می شود.
حملات پیشگیرانه اسرائیل علیه مصر و سایر نیروهای هوایی عربی: در جنگ شش روزه، اسرائیل حملاتی را علیه نیروهای هوایی همسایگان خود انجام داد که ادعا می کرد در پاسخ به یک تهدید قریب الوقوع بوده است.
حمله ژاپن به پرل هاربر: حمله پیشگیرانه ژاپن علیه نیروی دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده در هاوایی در نظر گرفته شد.