![۴. تکثیر الگوی «نظم موازی» در گلوگاههای استراتژیک موفقیت در دریای سرخ تنها یک مورد خاص است، بلکه یک «الگو» (Template) برای سایر نقاط استراتژیک جهان است. چین میتواند این استراتژی را در تنگه هرمز (با ایران)، تنگه مالاکا، یا کانال پاناما تکرار کند [۱۴، ۱۵]. این روند به شکل گیری یک نظام جهانی دوقطبی میشود:](https://tahlil.world/wp-content/uploads/2025/12/باب-المندب-120x86.jpg)
- پرطرفدار
- دیدگاهها
- اخیرا
این متن که برگرفته از بخشی از متن سخنرانی آیتالله خامنهای است، مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال ایالات متحده را شرح میدهد.
رهبر ایران استدلال میکند که اختلاف بین ایران و آمریکا ذاتی است نه تاکتیکی یا موردی، زیرا ماهیت استکباری آمریکا با استقلالطلبی ایران ناسازگار است
او به اقدامات گذشته آمریکا، مانند ساقط کردن هواپیمای مسافری ایران و حمایت از صدام، اشاره میکند تا این خصومت ذاتی را نشان دهد.
آیتالله خامنهای تأکید میکند که همکاری با ایران با حمایت آمریکا از «رژیم صهیونیستی ملعون» سازگار نیست، و تنها در صورتی روابط قابل بررسی خواهد بود که آمریکا از حمایت اسرائیل دست کشیده و از منطقه خارج شود.
این مواضع در سخنرانیای که در کانال یوتیوب “تایمز آو ایندیا” منتشر شده، بیان شده است.
سخنان آیتالله خامنهای تصویر بسیار واضحی از جوهر اختلاف ذاتی میان ایران و آمریکا ارائه میدهد و تأکید میکند که این درگیری، ریشه در ماهیت و ذات طرفین دارد و نه صرفاً در مسائل تاکتیکی یا موردی.
تصویری که ایشان از این جوهر اختلافات ارائه میدهند، بر مفاهیم کلیدی زیر استوار است:
ایشان برای نشان دادن ماهیت ذاتی خصومت آمریکا، به اقدامات گذشته این کشور اشاره میکنند که نشاندهنده عدم تمایل به همکاری و رویکرد ستیزهجویانه است:
این سخنان، همکاری احتمالی را کاملاً مشروط به تغییرات اساسی در سیاستهای محوری آمریکا میسازد، بهویژه در رابطه با منطقهگرایی و اسرائیل:
ایشان در پایان متذکر میشوند که حتی بررسی این مسائل نیز نه مال حالا نیست و نه مال آینده نزدیک.
به طور خلاصه، جوهر اختلاف از دیدگاه ایشان مانند تضاد بین دو نیروی فیزیکی است که هرگز نمیتوانند در یک فضا همزیستی داشته باشند: نیرویی که صرفاً دنبال تسلط مطلق است (استکبار) و نیرویی که ذاتاً به دنبال حق حاکمیت مطلق بر خود است (استقلالطلبی).
بر اساس مطالب موجود در منبع، شروطی که جمهوری اسلامی برای بررسی امکان بهبود روابط با آمریکا در آینده تعیین کرده است، به طور مشخص شامل سه مورد کلیدی هستند که بر پایه تغییر بنیادین در سیاستهای منطقهای آمریکا قرار دارند.
باید توجه داشت که این اختلاف صرفاً یک اختلاف موردی یا تاکتیکی نیست، بلکه یک اختلاف ذاتی است. ذات استکباری آمریکا با ذات استقلالطلبی انقلاب اسلامی سازگار نیست، و ذات استکباری آمریکا جز تسلیم چیز دیگری را قبول نمیکند.
با این حال، در صورتی که ایالات متحده سیاستهای خود را تغییر دهد، میتوان به بررسی مسائل پرداخت. شروط جمهوری اسلامی برای بررسی امکان بهبود روابط در آینده عبارتند از:
در صورت تحقق این سه شرط، آنگاه ممکن است که بررسی مسائل (مربوط به روابط) انجام پذیرد. اما تاکید شده است که این موضوع مال حالا نیست و حتی مال آینده نزدیکم نیست.
به عبارت دیگر، تا زمانی که آمریکا به حمایت از رژیم صهیونیستی ادامه دهد، پایگاههای نظامیاش را در منطقه حفظ کند، و در منطقه دخالت داشته باشد، امکان همکاری یا بهبود روابط وجود ندارد.
بر اساس منابع موجود، نحوه ممانعت آمریکا از همکاری یا سازگاری با جمهوری اسلامی ایران از طریق حمایت از اسرائیل، یک موضوع ذاتی و نه صرفاً تاکتیکی است که به طور مستقیم ناسازگاری همکاری را ایجاد میکند.
در منابع تشریح شده است که اختلاف جمهوری اسلامی و آمریکا یک اختلاف ذاتی است و نه یک اختلاف موردی یا تاکتیکی. این اختلاف ذاتی از ناسازگاری میان ذات استکباری آمریکا و ذات استقلالطلبی انقلاب نشأت میگیرد؛ چرا که ذات استکباری آمریکا به جز تسلیم، چیز دیگری را قبول نمیکند.
اما در خصوص نقش اسرائیل (رژیم صهیونیستی) در ممانعت از همکاری، این مانع به طور مشخص به شرح زیر عمل میکند:
به این ترتیب، پشتیبانی بیقید و شرط آمریکا از رژیم صهیونیستی به عنوان یک عامل اصلی، شرایطی را ایجاد کرده است که هرگونه همکاری یا سازگاری با جمهوری اسلامی ایران را در حال حاضر ناممکن میسازد.
شرط بررسی احتمالی مسائل: طبق منبع، برای اینکه مسائل بتوانند بررسی شوند (اگرچه این مربوط به حالا و آینده نزدیک نیست)، آمریکا باید به کلی پشتیبانی از رژیم صهیونیستی را کنار بگذارد. همچنین، آمریکا باید پایگاههای نظامی خود را از منطقه جمع کند و از دخالت در منطقه نیز دست بردارد.
نأتي لكم أفضل المواضيع و]ورد قسط التي مثالية للأخبار، مجلة، بلوق الشخصية، الخ تحقق صفحتنا المقصودة للحصول على التفاصيل.
