پایگاه پهپادی لوکاس در خلیج فارس و تهدید زیرساخت های نفتی ایران

پایگاه جدید لوکاس و تاکتیک مهندسی معکوس آمریکا چه تاثیری بر امنیت زیرساخت‌های نفتی ایران دارد؟

احداث پایگاه جدید پهپادی آمریکا در منطقه سنتکام (خلیج‌فارس) و استفاده از تاکتیک «مهندسی معکوس» شده‌ی ایران، تهدیدی جدی و متفاوت برای زیرساخت‌های حیاتی انرژی ایران محسوب می‌شود.

بر اساس اطلاعات موجود، آمریکا با تغییر پارادایم نظامی خود از اتکای صرف به ناوگان‌های هواپیمابر گران‌قیمت به سمت استفاده از پهپادهای ارزان و هوشمند، امنیت پایانه‌های نفتی ایران را با چالش‌های زیر مواجه می‌کند:

۱. تاکتیک اشباع پدافند (مهندسی معکوس تاکتیک ایران) آمریکا دقیقاً همان تاکتیکی را که ایران و روسیه با پهپادهای «شاهد ۱۳۶» در اوکراین و اسرائیل اجرا کردند، کپی‌برداری کرده است.

در این تاکتیک، هدف از شلیک انبوه پهپادها (حملات گله‌ای)، تخریب مستقیم با خود پهپاد نیست، بلکه هدف اصلی درگیر کردن و «اشباع» سامانه‌های پدافندی است.

آمریکا با شلیک صدها پهپاد «لوکاس» در موج‌های پیاپی، لانچرهای پدافند هوایی ایران را وادار به شلیک موشک‌هایشان می‌کند تا جایی که ذخیره آن‌ها تمام شود (Overshoot) و رادارهای پدافندی عملاً از مدار خارج یا مشغول شوند،.

۲. هموار کردن مسیر برای ضربه نهایی (Knockout Strike) خطر اصلی برای زیرساخت‌های نفتی زمانی است که پدافند ایران مشغول مقابله با گله‌های پهپادی است.

در این لحظه که آسمان منطقه از پوشش مؤثر خالی شده، جنگنده‌های آمریکایی (مانند F-18) بمب‌های سنگین و دورایستای خود را به سمت اهداف اصلی شلیک می‌کنند.

پهپادهای لوکاس تنها نقش «جاده‌صاف‌کن» را بازی می‌کنند تا بمب‌های سنگین بتوانند با موفقیت به مخازن و تاسیسات حیاتی اصابت کنند.

۳. آسیب‌پذیری جغرافیایی و فنی زیرساخت‌های انرژی پهپاد لوکاس با برد ۶۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر، تمامی مراکز حیاتی انرژی و اقتصادی ایران در جنوب را در تیررس دارد.

اهداف مشخصی که در معرض خطر مستقیم این سناریو هستند عبارتند از:

• پایانه‌های نفتی خارک
• تاسیسات عسلویه
• بندرعباس و بندر امام خمینی،.

این پهپادها بسیار کوچک‌تر از شاهد ۱۳۶ هستند (طول بال حدود ۲.۵ متر و وزن ۸۲ کیلوگرم) و به دلیل استفاده از مواد کامپوزیتی و سطح مقطع راداری کم، کشف آن‌ها برای رادارهای فعلی دشوار است،.

همچنین، قابلیت حمل محموله‌های جنگ الکترونیک توسط این پهپادها می‌تواند در یک منطقه وسیع (مثلاً ۲۰۰ کیلومتر مربع) رادارهای ایرانی را کور کند.

۴. پیامدهای استراتژیک و اقتصادی هدف آمریکا از این تغییر رویکرد، ضربه زدن به «منبع تامین مالی جنگ» است.

اگر در شرایطی که ایران در جبهه غرب (اسرائیل) درگیر است، زیرساخت‌های جنوب (عسلویه و خارک) با این تاکتیک نابود شوند، ایران منابع ارزی لازم برای اداره اقتصاد و ادامه جنگ را از دست داده و مجبور به عقب‌نشینی یا پایان جنگ خواهد شد.

۵. هوشمندسازی و کاهش هزینه پهپاد لوکاس مجهز به هوش مصنوعی است که امکان حملات گروهی هماهنگ بدون نیاز به هدایت تک‌تک توسط اپراتور را فراهم می‌کند.

هزینه هر فروند از این پهپادها حدود ۳۵ هزار دلار است که در مقایسه با موشک‌های چند میلیون دلاری یا پروازهای پرهزینه جنگنده‌ها، به آمریکا اجازه می‌دهد جنگی طولانی و فرسایشی را با هزینه کم علیه زیرساخت‌های ایران مدیریت کند.

خلاصه راهکار مقابله: ایران برای مقابله با این تهدید نیاز به ارتقای رادارها برای کشف اهداف کوچک و استفاده از سیستم‌های پدافندی لیزری یا موشک‌های هدایت‌شونده ارزان‌قیمت (مشابه کیت‌های لیزری هواپایه) دارد تا بتواند بدون صرف هزینه‌های گزاف موشکی، با گله‌های پهپادی مقابله کند،.

یک تمثیل برای شفاف‌سازی: تصور کنید یک بوکسور حرفه‌ای (آمریکا) به جای اینکه در همان ابتدا با یک مشت سنگین و انرژی‌بر (بمب‌افکن‌ها و ناوها) حمله کند، ابتدا صدها زنبور مزاحم (پهپادهای لوکاس) را به سمت صورت حریف (پدافند ایران) می‌فرستد.

زمانی که حریف تمام انرژی و تمرکز خود را صرف دور کردن این زنبورها کرد و گاردش باز شد، بوکسور آن مشت سنگین و کاری را به نقطه حساس (تاسیسات نفتی) وارد می‌کند.