چگونه می‌توانیم فرماندهی و استراتژی نظامی را در ایالات متحده ایجاد کنیم؟

این یک پرسش حیاتی است، چرا که منابع نشان می‌دهند ساختار دفاعی و استراتژی فعلی ایالات متحده در برابر چالش‌های قرن جدید ناکارآمد و بیش از حد پرهزینه است.

برای بازسازی ساختار فرماندهی و استراتژی نظامی ایالات متحده برای یک دفاع متمرکز، باید ابتدا یک استراتژی کلان جدید تدوین شود و سپس ساختار نظامی متناسب با آن، به‌ویژه از بالا به پایین، تغییر یابد.

در اینجا گام‌ها و اصول کلیدی برای این بازسازی، بر اساس اطلاعات موجود در منابع، آمده است:

۱. تدوین استراتژی کلان جدید (تمرکز بر دفاع از غرب)

استراتژی دفاعی فعلی بر ساختارهای منسوخ‌شده استوار است و برای هژمونی نظامی جهانی طراحی شده بود.

برای یک دفاع متمرکز، باید رویکرد جدیدی اتخاذ شود.

اصول پنج‌گانه استراتژی نظامی جدید:

1. دفاع از آمریکا در اولویت: تمرکز بر دفاع از نیمکره غربی، تأمین امنیت مرزها، آب‌های ساحلی و فضای هوایی ایالات متحده. استفاده از قدرت نظامی باید محدود به دفاع از منافع حیاتی یا حملات مستقیم به خاک آمریکا باشد و واشنگتن باید از به‌کارگیری نیروی نظامی در موارد دیگر خودداری کند.
2. حفظ توان استراتژیک: حفظ توانمندی‌های هسته‌ای و صنعتی برای جنگ‌های متعارف سطح بالا. خطوط حیاتی ارتباطی باید در تعداد محدودی از پایگاه‌های خارجی حفظ، شناسایی و دفاع شوند.
3. اعلام دکترین «عدم استفاده اولیه از سلاح هسته‌ای» (No First Use): با اذعان به اینکه مزیت ادعایی حمله اولیه توهمی است، این دکترین باید هر چه سریع‌تر اعلام شود.
4. تأسیس ستاد ملی عملیاتی دفاع: ایجاد یک سیستم ستاد کل واقعی و مبتنی بر شایستگی که در آن افراد بر اساس هوش، شایستگی و شخصیت برای درجات بالا انتخاب شوند. رئیس دفاع (Chief of Defense) که جایگزین ریاست ستاد مشترک می‌شود، باید دارای اختیارات واقعی باشد، نه صرفاً مشاور ارشد نظامی رئیس‌جمهور.
5. ساخت نیروهای مسلح جدید برای قرن ۲۱: این نیروها باید از طریق آزمایش واقعی و مستقل ایجاد شوند، نه صرفاً با بازسازی ساختار قدیمی و منسوخ‌شده‌ای که میراث جنگ جهانی دوم است.

منابع همچنین اشاره می‌کنند که این استراتژی باید شامل کاهش شدید ۸۰۰ پایگاه خارج از کشور و توسعه رویکردهای دیپلماتیک با دوستان و مخالفان احتمالی باشد تا از درگیری‌های نظامی اجتناب شود.

۲. اصلاحات ساختار فرماندهی (کاهش تورم درجه و دیوان‌سالاری)

برای تضمین موفقیت استراتژی جدید، ساختار باید از بالا به پایین تغییر کند.

تغییر ساختار بدون تغییر استراتژی بنیادین بی‌اثر خواهد بود و منجر به بازگشت تورم درجه و دیوان‌سالاری می‌شود.

کاهش و ادغام فرماندهی‌ها:

• کاهش ژنرال‌های چهار ستاره: منابع پیشنهاد می‌کنند که تعداد ژنرال‌های چهار ستاره باید از حدود ۴۳ یا ۴۴ نفر فعلی به ۱۰ نفر کاهش یابد. این امر نشان‌دهنده تغییر بنیادی ساختار است، برخلاف جنگ جهانی دوم که در اوج عملیات، تنها هفت ژنرال چهار ستاره در ارتش فعال بودند.
• تغییر نقش رؤسای ستاد: رؤسای ستاد خدمات باید به فرماندهان نیروهای زمینی، دریایی، هوایی، موشکی و فضایی ایالات متحده تبدیل شوند.
• حذف و ادغام فرماندهی‌های منطقه‌ای: فرماندهی‌هایی مانند سنتکام (CENTCOM)، یوکام (EUCOM) و آفریکام (AFRICOM) باید حذف شوند.
• ساختار جدید فرماندهی: ساختار باید در چهار فرماندهی منطقه‌ای (شمالی، جنوبی، آتلانتیک، و پاسیفیک) و سه فرماندهی عملکردی (فرماندهی عملیات استراتژیک، فرماندهی پشتیبانی و فرماندهی بازدارندگی) ادغام شود. این تجمیع عملکردها منجر به صرفه‌جویی قابل توجه در هزینه‌ها می‌شود.

۳. اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری و طراحی نیرو (ISR و Strike)

جنگ مدرن تغییر کرده است؛ فناوری‌های جدید مانع از انتقال صدها هزار نفر نیرو به آن سوی اقیانوس می‌شوند و نیروهای مستقر در خارج از کشور را به “سیبل‌های ثابت” تبدیل کرده‌اند.

سرمایه‌گذاری باید از رویکرد خدمات‌محور دور شود و بر قابلیت‌های اصلی متمرکز گردد.

تمرکز سرمایه‌گذاری:

• ISR و پدافند هوایی یکپارچه: بیشترین سرمایه‌گذاری باید در دارایی‌های اطلاعات، نظارت و شناسایی (ISR)—از بستر دریا تا فضا—و همچنین در قدرت ضربه (Strike) و سیستم‌های پدافند هوایی یکپارچه قرار گیرد. در حال حاضر، ایالات متحده هیچ پدافند هوایی یکپارچه‌ای برای آمریکای شمالی ندارد و به شکلی منسوخ به اسکرمبل جت‌ها متکی است.
• نیروهای مانور زیر چتر ISR: نیروهای مانور زمینی باید طوری سازماندهی شوند که در داخل چتر ISR و Strike عمل کنند، نه اینکه برای اعزام صدها هزار نفر به خارج از کشور طراحی شوند. این رویکرد، که در جنگ اوکراین در مورد روسیه تأیید شده است، بر قابلیت شناسایی سریع تجمع نیروها و نابودی آنها توسط دارایی‌های ضربتی دوربرد تأکید دارد.

۴. اجرای تغییر از طریق رهبری و آزمایش صادقانه

برای اینکه این تغییرات ساختاری پایدار باشند، فرهنگ و رهبری باید تغییر کند.

• آزمایش مستقل و واقعی: باید محیطی برای آزمایش واقعی فراهم شود که در آن فناوری‌ها به قابلیت‌های عملیاتی تبدیل شده و عملکرد آنها صادقانه مورد ارزیابی قرار گیرد . باید از سندروم “زمان حال‌گرایی” (presantism) جلوگیری کرد؛ یعنی گرایش سربازان حرفه‌ای قدیمی برای دستکاری نتایج آزمایش‌ها به گونه‌ای که نیروی موجودشان به خطر نیفتد.
• حذف رهبران مقاوم: رهبرانی که از فرهنگ فعلی سود برده یا آن را ایجاد کرده‌اند، نمی‌توانند آن را اصلاح کنند. در تاریخ نظامی، فرماندهانی که در برابر تغییرات استراتژیک (مانند مخالفت با مکانیزه‌سازی) مقاومت می‌کردند، علیرغم شایستگی شخصی، کنار گذاشته یا بازنشسته شدند.
• صداقت فکری: باید ارزیابی صادقانه و عینی از شکست‌های استراتژیک گذشته (مانند ویتنام، عراق، افغانستان) صورت گیرد.

جمع‌بندی استعاری:

بازسازی ساختار فرماندهی و استراتژی نظامی ایالات متحده برای دفاع متمرکز، مانند این است که شما به‌جای اینکه یک ماشین قدیمی (مانند فورد فیرلین ۵۰۰ مربوط به ساختار جنگ جهانی دوم) را فقط رنگ کنید و قطعاتش را عوض کنید، تصمیم بگیرید که یک خودروی کاملاً جدید (فراری یا پورشه) طراحی و بسازید.

این کار نیازمند کنار گذاشتن شیوه‌های منسوخ و تمرکز بی‌قید و شرط بر آنچه واقعاً در محیط تهدیدات جدید مؤثر است، می‌باشد. خطر جنگ غیرضروری در ایران و ونزوئلا و راهکار تغییر در ساختار نظامی آمریکا